Jesteś 65728 osobą odwiedzającą księgę.

Powrót do strony<<>>Nowy wpis

2675.do wszystkich cierpiacych na nerwice:ludzie ja latam po lekarzach od 20 lat,przy kazdym ataku paniki oczywiscie umieram,zrobilam przez te wszystkie lata mnustwo roznych badan ostatnio nawet tomografie komputerowa glowy bo zaczela mnie bolec i bylam przekonana ze mam guz.okazuje sie wiec ze jestem zdrowa a specjalista kardiolog stwierdzil nadcisnienie i po roznych badaniach serca zawyrokowal : widac ze serce jest obciazone przez wieczny stres wywolany nerwica i atakami paniki ale to juz sobie sama zafundowalam przez te 20 lat.wszystko to skonczylo sie ciezka depresja ostatniej jesieni.teraz mowie sobie ze przed smiercia nikt nie ucieknie olewam wszystkie moje dolegliwosci i zyje i niech sie dzieje co chce.
2674.Jeśli chciałby ktoś porozmawiać , będe na czacie o 17 30.
Chciałabym porozmawiać o nerwicy i o próbach wyjścia z niej
2673.Do Admin; Witaj mam na imę Monika; Przeczytałam któregoś razu, że można od was otrzymać kwestionariusz do testu Rokeacha, przy pomocy którego mozna określić rodzaj i poziom nerwicy; Czy moglibyście przesłać mi taki kwestionariusz lub napisać gdzie go można zdobyć
Z góry dziękuje
2672.Witam

Piszę pracę na temat Psychopatii - narcyzm. Proszę osoby otwarte i chętne mi pomóc w pisaniu książki. Jeśli moglibyście wskazać źródła, z których mogłabym korzystać to byłabym bardzo wdzieczna.
Pozdrawiam.
2671.Cześć chciałabym porozmawiać z kimś kto podejrzewa lub wie że jest neurotykiem. Jak sobie radzić z tą przypadłością i gdzie szukać pomocy? Życie ze sobą w takim stanie jest przerażające:(
2670.Monika musisz się przełamać i porozmawiać o tym z lekarzem choćby rodzinnym. Ja do tej pory nie zdawałam sobie zprawy z tego że to nerwica - biegałam po różnych lekarzach i szukałam przyczyny, ale nie tam gdzie trzeba. Do tej pory nie chciałam słyszec o psychologu, ale chyba nie mam wyjścia. Pani neurolog powiedziała że mam silną nerwicę wegetatywną i muszę iść do psychologa. Już teraz nie mam oporów. Ty zrób tak samo musisz z kimś porozmawiać bo się wykończysz Zrób to dla tego małego człowieczka
2669.Czesc.Mam na imie Monika.Chyba od 10 lat cierpię z powodu nerwicy albo depresji ( nie wiem), nigdy się nie leczyłam, bo bardzo się tego wstydzę.Obecnie jestem w 6 miesiącu ciązy i widzę że moje problemy wcale nie znikają, a wręcz nasiliły się. Kilka miesięcy przed zajściem w ciążę rozpoczęlam nową pracę, co potęgowało mój ciągły stres. Nie spałam po nocach, schudłam chyba 10 kilo, nie zyłam tylko wegetowałam.teraz bardzo się boję, ze moje dzecko będzie miało nerwicę. Budzę się kilka razy w nocy,mam kołatanie serca i ucisk w okolicy mostka. Ciągle się czegoś boję.Boję się również brać leków.sama nie wiem co mam robić.
2668.Dokładnie tak Aniu! Jak biegałam po laryngologach z gardłem i chrypką to mnie nic innego nie bolało przeszły mi wrzody, bóle głowy i tak się skupiłam na tym gardle, że wcale się nie mogłam wyleczyć ze zwykłego przeziębienia :/ A jak po raz setny usłyszałam że wszystko ok to teraz te drętwienia a gardło... Oczywiście mam spokój
Dzięki pozdrawiam
2667.Sądze ze tak, powinnaś iść do psychologa bo wszystkie twoje objawy wskazuja na nerwice . Psycholog z toba porozmawia i pomoże ci znalezć przyczynę twojej nerwicy . W dzisiejszych czasach to nie wstyd skorzystac z lekarza psychologa.I pewnie jeszcze tak masz ze jak zrobisz badania i okazuje się ze wszystko jest ok to te objawy ustepuja a w zamian przychodzą nastepne i kółko sie zamyka . Pozdrawiam Ania
2666.Cześć wszystkim. Na forum natrafiłam przypadkiem (gdy po raz kolejny szukałam co mogą oznaczać moje objawy). Czytając wasze wpisy zaczęłam się zastanawiać czy to co mi dolego nie jest przypadkiem nerwicą. U psychologa nie byłam ale za to odwiedziłam masę innych lekarzy. Tak się teraz zastanawiam nad tą nerwicą ALE SKĄD MAM WIEDZIEC ŻE TO NIE JEST JAKAŚ INNA CHOROBA? No właśnie... czytałam że macie podobne problemy. Czasami sama sobie rozgaduję że nic mi nie jest ale gdy tylko coś znowu mnie zaczyna boleć to myślę sobie TO MUSI BYĆ JAKAŚ CHOROBA i oczywiście na podstawie internetu sama stawiam sobie diadnozę. Dręczyłay mnie różne dolegliwości: bóle głowy (taki ucisk z tyłu głowy), pieczenie w żołądku (jak myślałam że mam wrzody), drętwienie i wędrujące bóle rąk i nóg, mrowienie na twarzy, często też swędzi mnie skóra (nagle się zaczyna i jest strasznie intensywne). Często też mam takie kłujące bóle w klatce piersiowej. Robiłam już najróżniejsze badania: eeg, ekg, usg, krzywą cukrzycową, ciągle muszę mieć aktualną morfologię i poziom elektrolitów. Mam już chyba fioła. Moja lekarka rodzinna ma już mnie chyba serdecznie dosyć ale niestety nie wymyślam sobie to mnie dręczy i nie potrafię normalnie funkcjonować. Boję się nawet przeziębienia (często się przeziębiam i zastanawiam się czy to nie jakaś anomalia). A do tego jestem ciągle rozdrażniona i łatwo wpadam w histerię, jestem też strasznie przemęczona mimo że nie mam jakoś mocno stresującego życia. Teraz idę do neurologa i chciałabym sobie zrobić tomograf... Skąd mam mieć pewność że to nie żadna choroba tylko nerwica?? Czy koniecznie muszę iść do psychologa? Pomóżcie
2665.Ataryno ??
A korzystałaś z pomocy psychologa ?? jakiegoś terapeuty??, który mógłby Tobie pomóc nauczyć się walczyś z tym ciemnym słońcem , kóre widzisz codziennie ???.... Może jakieś cwiczenia oddychające .. odpręzające ?? może jest coś jeszcze co sprawia Tobie radośc ??? a może jest coś co musisz kompletnie wyeliminowac ze swojego zycia ??? Nie załamuj sie .... nie jesteś sama ... Nie znam szczegółow twojej sytuacji , całego tego topicu nie czytałam .... ale na pewno jest jakies WYJSCIE... Czy Ty masz dzieci?? męza ??? czy masz kogoś kto mógłby Tobie pomóc???...w jakikolwiek sposób???
2664.Do Ataryna cześć tu Ania . czy mialabyś z kim zostawic dziecko? np z rodzicami na pewien czas? bo jak tak to może powinnaś iść do lekarza aby dał ci skierowanie na oddzial nerwic i powinnaś skorzystac z leczenia szpitalnego . Tam nie będziesz sama ze swoini problemami a nawet dobrze ci zrobi oderwanie sie od nich . jeśli masz jakies pytania to napisz do mnie maila.odpiszę . Pozdrawiam Ania
2663.Mam depresje, teraz to jakis koszmarny dolek.
Zadne leki mi juz nie pomagaja.
Boje sie wychodzic z domu. Boje sie odbierac telefony. Boje sie kontaktow z ludzmi.
Codzienne problemy (mam ich mnostwo) mnie przytlaczaja.
Nie umiem juz powtarzac sobie, ze dam rade, walczyc ze strachem.
Pogubilam sie :(
Placz juz tez przestal pomagac.
2662.Ataryno!!
Opisz swoje objawy ... co sie dzieję ?? jeśli będziemy mogli pomóc to pomożemy na bank ... ale musisz powiedzieć co Tobie dolega ??? ......
2661.Ataryno!!
Opisz swoje objawy ... co sie dzieję ?? jeśli będziemy mogli pomóc to pomożemy na bank ... ale musisz powiedzieć co Tobie dolega ??? ......
2660.Prosze niech mi ktos pomoze.
Prosze, nie radze juz sobie.
Nie umiem :(
2659. Witaj!Dawno nie byłam na tym forum i oto widzę bratnią duszę! Trittico brałam przez jakiś czas, raz na dobę - wieczorem 75 mg po kolacji.To lek p.depresyjny.Trzeba go brać przynajmniej przez miesiąc.Ja po pół roku powoli przy pomocy lekarza wycofałam się z przyjmowania go zastępując lekami słabszymi - potem to tylko psychoterapia i ćwiczenia relaksacyjne Jacobsona ,Schultza i pranajama.Napisz więcej o sobie.Ile masz lat,czy jesteś panną,czy mężatką itp.bo leku tego w pewnych okolicznościach nie należy brać.Pozdrawiam cieplutko
2658.biorę trittico czy moze ktoś bierze ten lek, czuję od kilku dni jekieś kompletne otępienie, jakby mózg i ciało zupełnie oddzielnie.
Nie wyobrażam sobie pkazać się ludziom, nerwica męczy mnie po kilka razy dziennie w dzień i w nocy, ludzie porzdzcie co robić, męcze sie tak już od roku
2657.Kaju ja mam nerwice wegetatywna od 5 lat.mam 19 lat a dusznosc to jedna z wielu wielu objawow.mialam wszystkie badania a najgorsze jest ten lek przed smiercia.moze masz gg to powymieniamy poglady
2656.mam dusznosci,nie moge oddychac wszystkie wyniki ok-lekarz twierdzi,ze to nerwica wegetatywna-czy ktos mial podobnie i jak sobie z tym poradzil?
2655.Martynko, tak to niestety jest w nerwicy, że im bardziej koncentrujesz się na jej objawach im bardziej starasz sie je ukryć tym one bardziej się nasilają. Same od siebie nie miną. Ale z pomocą psychologa lub psychiatry da się z tego wyjść. Dużo dobrego daje też trening Schultza. Nie rozumiem Twojej niechęci do psychologa. Jeżeli masz chore gardło i idziesz do lekarza to się nie wstydzisz, a z nerwicą iść do psychologa to wstyd dla Ciebie. Psycholog lub psychiatra mają takich przypadków jak Ty lub ja na pęczki i dlatego taki zawód wybrali żeby nam pomagać. Opowiedz o tym komuś komu możesz zaufać np. mamie. Przyniesie Ci to ulgę, a mama Cię wesprze i pomoże i będzie Ci łatwiej.Pozdrawiam
2654.Chodzę do liceum i po raz pierwszy jestem na takiej stronce.Nigdy nie byłam u psychologa, ale teraz wiem że to co mie nęka od roku to nerwica.Najgorsze jest to że zauważyły to osoby z otoczenia, w którym jestem.Wszystko zaczęło sie od momentu dostania sie do nowej szkoły.Choroba objawia się głównie lekiem, sztywnieniem karku,oraz dziwnym ruchem nerwowym szyi ,którego za wszelka cenę staram sie unikać.Głównie objawia się to w momencie kiedy ktoś mnie obserwuje.Dodatkowo podczas uśmiechu (wymuszonego zauważyłam ze zaczynają mi drgać policzki).Te sytuacje jednak nie zdażają mi sie w obrębie paru osób z którymi sie dobrze znam.Jednak to co sie ze mną dzieje zrujnowało mi kompletnie zycie.Zawsze byłam osobą rozmowną, nie bałam się kontaktu z ludźmi a nawet pewna siebie.Nie mam żadnych kompleksów a nawet zawsze potrafiłam rozśmieszyć innych i bez problemu pogadać.Odkąd mam te stany, ludzie uważają mnie za zdołowaną osobę, małomówną, która czasem się przełamie po czym znowu poprzez stany jakie mam wraca do tego co było.Czuje sie załamana i naprawdę nie wiem jak to wyleczyć,nie chcę pójść do psychologa bo po prostu jest mi wstyd(nie mówiąc już o tym jak zobaczyłby to któryś ze znajomych).Choć i tak czułam nie raz jak obserwowały mnie osoby, zastanawiając sie co mi dolega.W tym momencie miałam ochote zapaść się pod ziemię.Po prostu z mądrej i fajnej Martynki przerodziłam sie w cich ą,skrytą i zupełnie obcą mi osobe.Dodatkowo jeszcze zauważyłam że czasem mam problemy z chodzeniem.Czy mi juz całkiem odbiło?(przeciez jestem tego wszystkiego świadoma)straszne...proszę o pomoc
2653.cześć nazywam się Marek.
Zawsze się denerwowałem swoją pracą, ale było to w miarę normalne. OD kilku miesięcy mam nowe obowiązki i większy zakres działania oraz większy stres. Od jakiegoś czasu nie mogę sobie z nim poradzić, nie myślę konstruktywnie, nie śpię, pocą mi się ręce i mam wrażenie że wszsytko bęzie źle. Zwróciłem się do psychologa i jakoś nie pomaga. Byłem również u PSYCHIATRY i przepisał mi LEXAPRO napiszcie co wiecie o tym leku
2652.Równiez mam nerwice .. jak prawie każdy na tym topicu . objawia się ona stanami lekowymi coraz bardziej ... co powoduje że moje zycie jest bardzo ograniczone . głownie skupia się na samej mnie , na tym co zaraz mi się przydarzy .. Bardzo długo brałakm różne leki . ale teraz juz nie chcę , zauwazyłam ze one pomagac już nie pomagaja tak jak kiedyś tylko bardzoiej powoiduja szkody w organiźmie( pocenie , ich brak-drzenie, scisk w gardle większy niz bez nich ) ... Podpowiedźcie jak wy sobie radzice z tego typu problemami . Ja bardzo chce żyć , funkcjonowac normalnie ...... tak jak kiedyś ......
2651.Wiem Aniu wiem, ale to nie jest takie proste jak się wydaje, zeby zaprowadzić do lekarza, trzeba by było by ta osoba przyznała się do tego. jak na razie to mam z tym kłopot. co do leków, to nie wiem skad je miała, ale podejrzewam, ze po trosze miała wypisane recepty, a po trosze dzięki kombinacjom. Nie wiem tylko czy brała te leki codziennie i jaka ilośc, ale ze mowe miała zwolnioną i reakcje na bodźce równiez, to wiem na pewno. Zawsze przez telefon pytałam, czy czasem nie wypiła jakiegos dronka, bo jakoś tak dziwnie mówi.:(
2650.DO LINKI.Najlepsze co możesz zrobic to zaprowadz tą osobę do lekarza psychiatry ,żeby mógł ocenic stan tej osoby . Zastanawiam się tylko kto jej te leki przepisywał może tak być że lekarz rodzinny na odczepnego , a teraz ta osoba się uzalezniła i bierze coraz to większe dawki . Proponuję udać się na konsultację do psychiatry.Pozdrawiam Ania
2649.Witajcie, potrzebuję pomocy!Nie wiem co robic, od jakiegos czasu zauwazyłam niepokojace objawy u bliskiej mi osoby - zwolniona mowa i w ogóle stan jak po spozyciu alkoholu. przeczytałam wiele informacji w necie, a takze tu na forum i jestem załamna. znalazłam tabletki takie jak: relanium, oxazepam, co robic...? Ta osoba ma ponad 50 lat, nigdy nie miała takich problemów, ale widze, ze nie jest dobrze, nie chce sie przyznac do swego uzależnienia, a jak teraz kojarze fakty, to wydaje mi sie, ze moze to trwac nawet kilka lat. pomóżcie, co robic?
2648.Moja dziewczyna bardzo cierpi z powodu depresji i nerwicy.Była już na otwartm ina zamknietym.Brała już kupę leków min. sulpiryd,effectin apitrypcilinę,hydroxizinę i nic. Teraz bierze perazin,seronil l leriwon od czasu do czasu wspomaga się lorafenem,brała również hlorprotexin.Nie ma żadnej poprawy pomóżcie co ma robić.Rush
2647.tak
2646.Czesc Wam Wszystkim ja tez niestety mam nerwice i ostatnio dokucza mi copraz bardziej a jeszcze bardziej dokucza mi samotnosc chociaz mam meza mame ale oni maja inne sprawy. Moze ktos z Was jest z wroclawia?
2645.Witam mam nerwicę przygnębienno lękową Brałam prawie wszystkie leki z grupy SSri i nic nie pomogło Teraz lekarz przepisał mi Anafranil i Fluoksetynę . Czy ktoś brał takie połączenie i jak się po tym czuł ?Bardzo proszę odpowiedzcie bo niepokój mnie zżerz Pozdrawiam Sara
2644.witam ma problem mecza mnie fobie o własne np kiedy podrapie sie po glowie w moje glwoie rodiz sie wizja ze mogłem go zlamac lub cos znim zrobic mecza mnie te schizmy czy ktos wie jak sobie z tym radzic? jak to zniwelowac nie biorac prochow?
2643.Do Justyny. Ja jeszcze nie zaczołem przyjmować leków, ale sie przymierzam.Wiem napewno że troche-bo nie zgłebiałem tego tematy do końca,ale napewno pomagają w nerwicy i depresji-autosugestia, techniki relaksacyjne, ćwiczenia z jogi i muzyka poważna.Pozdrawiam
2642.mam nerwice wegetatywna od 5 lat i nie wiem czy pchac sie w leki.czasami juz nie umie wytrzymac.doradzcie mi prosze
2641.Do Sówki.Super zgadzam sie po całej linni z Tobą że pacjent będzie tylko pacjętem i na forum mamy sie wspierac a nie pouczać kto jest lepszym lekarzem.Mam jedno pytanko do Ciebie-ja mam nerwice lękową i zaczynam leczenie doxepinem i cloranxes, powiedz mi bo masz doświadczenie czy to działa i w jaki sposób no i czy może testowałas jakieś inne leki to pójde i zmienie. Pozdrawiam:)
2640.Ja radzę sobie z nerwicą dobrze i są pozytywne skutki czyli wychodzę z choroby;]Po pierwsze uwierzyć w siebie, znać swoją wartość nawet w najciemniejszych momentach;] i mieć nadzieję ,że się wyzdrowieję to podstawa .Każdy człowiek zna siebie i powinnien mieć coś go uspokoja gdy jest napad nerwów;] Ja np. gdy sie denerwuje puszczam muzyke;] zajmuję się moim zwierzątkiem,która mnie bardzo uspokaja;] Dobrze jak ktoś ma kogoś bliskiego kto mu z nim porozmawia , pogada i wytłumaczy i wesprze;]a w wolnym czasie pisze wiersze by swoje emocje przelać na papier;] to mi pomaga;] każdy coś sobie znajdzie;] tylko trzeba spojrzeć w swoje wnętrze i iść za głosem serca i co kochasz;] wtedy człowiek znajdzie sposób dla siebie ,gdyż każdy człowiek jest inny i wyjątkowy;] pozdrówka all;* grunt się nie poddawać ciągle walczyć z chorobą ;]
2639.Witam wszystkich i pozdrawiam serdecznie.Jestem chory na nerwice lękową od roku.Pierwszy raz jak mnie dopadło myślałem że umrę,słabo,serce wali,brak koncentracji i ten przeraźliwy lęk,to byłostraszne!!Jestem ne rencie(mam 27 lat) ponieważ miałem paskudny wypadek samochodowy i od 4 lat ciułam się po lekarzach,mam problem z nogą(była połamana na drobne kawałki)i tak operacja za operacją.Te wszystkie pobyty w szpitalach ,operacje i wycieczki po 400 km do lekarza nie przerażały mnie tak bardzo jak to co mnie dopadło 3 lata po wypadku!!NERWICA!!To był szok!Nie czułem się tak źle nawet po wypadku.Na początku myślałem że to jakiś ukryty uraz ale teraz wiem że to newica.Nieznałem nikogo z nerwicą i nie wiedziałem co to,a lekarz wypisał mi najpierw Efectin-myślałem że zdechne po nim,teraz biorę Seroxat 25mg i jest troche lepiej ale jestem w szoku nadal jak ciało reagujena lęk.Ciągle mam uczucie że zaraz zemdleję,2 miesiace siedziałem w domu nie wychodząc i widze ze nie jestem osamotniony w walce z tą wredną chorobą.Ciężko jest żyć z tą nerwicą.Napiszcie jak sobie radzić i co brać najlepiej(bo i tak przy tych lękach ledwo coś przełykam).Pozdrawiam jeszcze raz
2638.do chansa;]Czesc u mnie objawy byly indtyko;] tylko inny powod poczatku nerwicy ale tez w rodzinne sprawy;] to moze byc poczatek mozna zapytac sie specjaliste bardziej u mnie wykryto nerwice w 6 lat temu a od dziecintwa sie jakam mysle ze nerwica u mnie rozwijala sie od malenkosci;] tylko czynniki zewnetrzne wyparły ja;] jak chcesz napisz do mnie email;]teraz zdrowieje;] i jest o wiele lepiej co było a co jest niebo a nie ziemia:-d jak chcesz napisz do mnie email
2637.Do Ataryny.
chciałam ci powiedzieć tylko parę słów w nawiązaniu do twojej wypowiedzi .Piszesz że przy życiu jak na razie trzyma cię 6 letni syn ale nie wiesz jak długo . piszesz że nie chcesz żeby twój syn cierpial przez to że ty jestes cały czas smutna i nie umiesz się z niczego cieszyć. A sądzisz że jak się zabijesz to on będzie szczesliwszy ? ja własnie jestem taką osobą którą tak mamusia uszcześliwiła . popełniła samobojstwo gdy ja mialam 7 lat a konsekwencje jej czynu ponoszę do dzisiejszego dnia mam 30 lat i od 10 lat zmagam sie z nerwica lękowa i agorafobia . tak wiec jesli tak bardzo chcesz uszcześliwic synka to gratuluje i swoim czynem pomożesz mu zasilic grono nerwicowców w przyszłosci . Więc przestań myślec tylko o sobie a przy życiu niech trzyma cie myśl żeby on nie przezywał w przyszłości twoich błędow a matka jaka jeat taka jeat, ale kazde dziecko woli ja miec choćby była najsmutniejszą mamą na świecie ale to będzie jego najsmutniejsza i najukochańsza mama. pomyśl o tym. pozdrawiam Ania
2636.cześć!! Jestem po raz pierwszy na forum i tak czytajac to wszystko jest mi trochę lżej.Z nerwicy się wychodzi a ja jestem tego przykładem.Obecnie przechodze ją po raz drugi (ostatnio 7 lat temu)I tyle lat spokoju.Ale żyłam cały czas w jakiś konfliktach.Teraz juz to wiem i wcale nie jest łatwo ale kto powiedział że będzie???Co nas nie zabije to nas wzmocni.Kochani!!!Nie macie pojęcia jak bardzo chciałabym w to wierzyć!!!!Znacie jakieś techniki relaksacyjne bo nie mogę wyluzować!!!!Mam 30 lat a czuję sie jak stara babcia...Pozdrawiam wszystkich
2635.Tylko mój mały Synek trzyma mnie przy życiu, ale nie wiem czy długo dam radę tak żyć.
Próbowałam kiedyś umrzećm to nie boli.
Wtedy był przy mnie mój Mąż i nie pozwolił mi odejść.
Od kilku miesięcy jest poza Polską bo musiał stąd wyjechać.
Kiedy znów dopadnie mnie ta ogromna chęć śmierci to nic mnie nie powstrzyma.
Totalny bezsens.
Mnie nic nie boli.
Fizycznie jestem zdrowa jak byk.
Może moje ciało na coś się ptzyda.
Dziecko nie powinno przebywać z matką która nie umie być szczęśliwa.
Krzywdzę Syna swoim smutkiem i milczeniem, bo milczeć potrafię godzinami.
Ja naprawdę nie potrafię już walczyć.
Leki mnie niszczą jeszcze bardziej a ich brak też jest trudny.
Nie cieszy mnie, że są inni tacy jak ja.
Przecież to żaden powód do radości.
Tak naprawdę nie mam nikogo przy sobie oprócz małego 6cio latka.
To podłe obarczać Go moim smutkiem.
Mam 40 lat i nic więcej.
Bezsens tego co będzie i wspomnienia które bolą bo byłam szczęśliwa.
2634.WItam przez ponad rok brałem następujące leki : Doxepin 250 , Depakine chrono 500 i Sulpiryd 500 , od dobrych 2 miesiecy odztawiłem leki , czuje sie dobrze ale pojawił sie inny problem .
Mam kłopoty z współrzyciem.
Nie wiem czy to jest winna leków , czy czego innego , nie potrafie określić jak było wczesniej bo w trakcie brania leków ,nie miałem kontaktów seksualnych.
Może ktoś z was mi podpowie czy to może być wina lekow .
Dziękuje
2633.Sensa!!napisz do mnie maila.porozmawiamy..razem bedzie nam latwiej!!
2632.Cześć Justyna...dokładnie wiem o czym mówisz...mam to od kilku lat a mam dopiero 24 lata...strasznie mnie to męczy :( może napisze do Ciebie na maila? Może razem będzie łatwiej...jak wymienimy poglądy, doświadczenia...
2631.Poszukuje ludzi z nerwica wegetatywna.jak dobrze ze znalazlam ta storne.popwoli zaczynam wierzyc ze nie jestm chora fizycznie.
potrzebuje rozmowy z wami!!mam 19 lat boje sie o moje przszle zycie.juz teraz nerwica bardzo mi przeszkadza w normalnym funkcjonowaniu
2630.oj ludzie oj witam ehhh tez dłuższy czas borykalem sie z tymi objawami co Wy az do dnia kiedy zycie stało sie piekne,ale nie było łatwo przez lata mysląłem ze ma tak byc od lekarza do lekarza zaburzenie lękowe depresje nerwica ehh tabletki dobre i dobry lekarz postawił mnie na nogi napisze jedno obcinali mnie ze sznurka ale teraz jest dobrze powodzenia zycze CO NAS NIE ZABIJE TO NAS WZMOCNI
2629.witam!ja też mam nerwice wegetatywno -lękową ,mam okropne bóle (głowy,zębów,brzucha, kłucie koło serca, trądzik rózowaty w gardle mam uczucie jakbym piłkę połka i wiecie co mnie denerwuje jak ide do lekarza wszystko zwalaja na nerwice-ok , a gdzie miejsce na normalne życie...mam doła!!!
2628.Aniu!
Uważam,że powinnaś zacząc jakąś terapię. Ja jeśli czytałaś mój ostatni wpis miałam tyle lat co Ty jak mi sie to zaczęło, Ty przynajmniej zdajesz sobie sprawę, że to nerwica bo inaczej nie byłoby Cię tu na forum i w tym masz ogromną przewagę . Ja niestety nie wiedziałam doszukiwałam sie najwpowazniejszych chorób i do dziś mi to pozostało. Nie przegap tego bo później będzie ci coraz gorzej się z tego wyplatać. Justyna! Ty też masz takie objawy jak ja.To po prostu nerwica. Ale mnie jest ciężko przynajmniej ostatnio walczyć z objawami. Pozdrowienia
2627.ludzie od 5 lat mam nerwice wegetatywna!!ale ja ciagle nie umie sobie uswiadomic ze to faktycznie to.iagle boje sie ze jestem na cos chora i ze umre!mam mnostwo objawow.zawroty glowy,luzne miesnie,widze w spowolniontm tepie,straszne dusnosci,i uczucie jak bym miala zemdlec,kolatanie serca.juz nie umie sobie z tym poradzic.mam psychoterapie,ale nie widze wiekszych efektow.a najgorsze jest to ze ciagle boje sie o swoje zycie..czy ktos umie mi pomoc??
2626.Witam Wszystkich,jestem 19 letnia dziewczyną,bardzo boje sie smierci:( wmawiam sobie rozne choroby,moze to uraz po smierci taty zmarł 4 miesiace temu.Bardzo mnie to meczy,przewaznie odczuwam kłucie w okolicy serca,budze sie w nocy z mocnym biciem serca,czasami czuje ,ze odpływam,nie wiem co mam z tym zrobic.Pomozcie.Pozdrawiam
2625.Cześc Sensa!
Ja mam te okropne objawy już 15 lat, i teraz naprawdę jestem u kresu sił. Moje badania zajmują całą półkę w szafie zdjęcia rtg, rezonanse, tomografie komputerowe. Ostatnio nawet leżałam w szpitalu (bo podejrzewano z moich objawów zatorowość płuc) wyszłam przed tygodniem, i znowu od nowa. Teraz mam okropne kłócia w okolicy serca, które nie są może bolesne ale jakoś tak wpływają na moją psychikę ze mam wrazenie ze zaraz zemdleję, robi mi sie słabo i ogarnia mnie okropny niepokój. Świądu skóry jeszcze nie doznałam. Ale myślę że to nic groźniego, no chyba coś się pojawia na skórze. Wypij eferwit calcium musujące i Ci przejdzie. A co do mnie to jestem załamamna. Próbuję z całych sił zając się czymś i nie myśeć ale to jest silniejsze i pjawia nagle albo siedzi cały czas i męczy. Pozdrowionka
2624.Czesc porusia :)...przeczytałam twój wpis i doskonale Cię rozumiem! Mam dokładnie to samo :(...jak już jakis objaw mi minie i wykluczę chorobę to pojawia się następny i zaczynam się zastanawiać czy tym razem to nie jest prawdziwa choroba? i tak w kółko...juz nie daje rady...teraz dopadł mnie objaw swędzenia skóry i juz zaczynam szukać na internecie czego to może być powodem... :( i znowu się zamartwiam...to nie pozwala mi normalnie żyć... :(
2623.Cześć wszystkim...jestem tu nowa :)...cierpię na nerwice i depresje maskowaną od kilku lat...ciągle boję się,że jestem na coś chora :(...miałam juz masę badań łącznie z rezonansem magnetycznym...boję się,że umrę,że jestem ciężko chora itd itp...mam pytanie czy ktoś z was miał kiedyś taki objaw jak uogólniony świąd skóry? bo ja juz zaczynam szukać choroby :(...wykończy mnie to :(
2622.Witam was.Chciałam ci powedziec że jeszcze jakies 2 lata temu miałam tak samo że jak tylko zaczynało mnie coś boleć to już myślałam o najgorszym ,a gdy specjalista zrobił badania że to tylko nerwica to się uspokajałam ,a na to miejsce przychodziły nowe objawy i tak w kółko . A wiesz co mi pomogło to jest może śmieszne ,ale szłam pamiętam wtedy ze sklepu i coś znów zaczynalo mnie boleć ,a za chwilę jeszcze coś i powiedziałam wtedy sobie w myślach ,,Anka ,no przeciez nie może cie bolec wszystko naraz i miec wszystkie choroby"" i to był u mnie przełom wydaję mi sie że dojrzałam wtedy do tego stwierdzenia i uświadomiłam sobie że to tylko moja wyobrażnia.pozdrawiam Ania
2621.Witam wszystkich.
Dawno mnie nie było, bo było w miarę ok. Ale jednak to wraca i jest męczace. Najgorzej, że wraca z reguły w innym miejscu. Czy Wy też tak macie? Dręczą Was bóle w różnych cześciach ciała, tak że utrudniają normalne funkcjonowanie? A co najgorsze gdy zrobie badania i okaże się że jest w miare ok. pojawia sie coś innego co trzeba zdiagnozować i jest tak w kółko. W sumie nie jest źle ale jednak jest fatalnie. Ciągłe myślenia o chorobach zatruwa moje życie. I w końcu znowu jest od nowa, znowu boli to samo. A jeżeli teraz to naprawdę choroba atakuje moje ciało? (takie zadaję sobie pytania) Skąd będę wiedziała czy to dalej nerwica a może coś jednak dzieje sie w moim organiźmie? Proszę jeśli macie jakies pomysły odpowiedzcie.
2620.Witaj Roninie, to bardzo dobrze,że odwiedziłes nas. Kiedyś byłeś tu często i (mimo choroby)zawsze byłeś bardzo miły dla forumowiczów. Pamiętam,że mnie nazwałeś nawet aniołem tego forum.
Ja rownież rzadko odwiedzam fora Logosu, bo pracy wiele, ale codziennie czytam wpisy i co jakiś czas coś od siebie dopiszę.

Rzadko jest tak, abyśmy mogli poznać się osobiście, ale nam się to zdarzyło i to własnie u pana Władysława Pitaka, w jego saloniku terapeutycznym pod Koszalinem.

Od tego czasu kilka razy spotykałam się z pp.Tatianą i Władysławem; najczęściej na Dolnym Sląsku, gdzie oboje prowadzili szkolenia z technik relaksacyjnych dedykowane rehabilitantom w sanatoriach i szpitalach, również menadżerom w jaskiniach solno-jodowych Galos.

Ronin, jesteś (jakby to Sowa napisała) żywym okazem zdrowia i pozwól mi, abym, kiedy będę na innych forach Logosu
mogła cytować fragmenty Twojego postu.
To bardzo podniesie ducha czekającym na takie wpisy nowym osobom, cierpiącym na nerwice.

Z Twojego wpisu najbardziej przemówiło do mnie stwierdzenie,że :
"Spotykając się z nim (p. Władysławem) trzeba jednak słuchać i wdrażać porady. Kiedyś powiedział mi, abym zmienił miejsce pracy, bo ono jest źródłem wielu moich dolegliwości, może nie sama praca, ale środowsko ludzi, którzy je tworzą. Zrobiłem to włącznie ze zmianą miejsca zamieszkania."

To piękne: pozytywne myślenie i działanie - zaufanie za zaufanie.Wpadaj do nas Roninie i dodawaj otuchy cierpiącym i strapionym.

Pozdrowienia z Dolnego Śląska
2619.Witam!

Wiele miesięcy temu to Forum stało się dla mnie drugim domem, wirtualnym - przez co bardzo bezpiecznym. Wiedzą za pewne o tym poczuciu bezpieczństwa wszyscy Ci, którzy popadli w chorbę duszy i boją się ludzi, boją się wszystkiego ...

Wracam tu raz na jakiś czas, ostatnio bardzo rzadko, po to by powiedzieć że warto wydać walkę chorobie. Jeżeli dopada nas choroba nie związana z umysłem, pozostaje interwencja lekarska, tabletki, operacje,takie życie ...

Jeśli jest to jednak nerwica, depresja ... to centrum sterowaania nad tym wszyskim znajduje się w nas samych, co oznacza że potrafimy być sami dla siebie lekarstwem.

To nie jest proste. Gdyby było, nie byłoby tego Forum. Ale to takie moje truizmy ...

Nie ma na problemy psychiczne jednego lekarstwa. Ja szukałem długo swojego. Znalazłem. Zaakceptowałem siebie, myślę pozytywnie, uprawiam sport, unikam konfliktów, nie nakręcam się problemami, na które i tak nie mam wpływu. Spotykam się z ludżmi dla mnie życzliwymi, tych innych unikam, a jeśli nie mogę, nie prowokuję stresujących sytuacji.

Na czym polega lęk .. najczęściej na tym, że boimy się ludzi. A co oni nam mogą złego zrobić? Nic złego, nic poza naszą wyobraźnię o tym co zlego na nas czeka.

Warto walczyć z dolegliwościami, da sie z nich wyskoczyć, ale to kosztuje wsłuchiwanie się w porady, bycie konsekwentnym, szukanie swojej najlepszej terapii. Tak naprawdę wszysto zależy od nas ...

Dodam, że za tym fotum stoi przemiły Pan Władysław. Nie jeździ mercedesem jako osoba, która stara się pomóc nam wszystkim, nie wyciąga pieniędzy od pacjentów wpatrzony w zegrek, jest się u niego indywidualną osobowością, a nie fragmentem terminarza. Spotykając się z nim trzeba jednak słuchać i wdrażać porady. Kidyś powiedział mi, abym zmienił miejsce pracy, bo ono jest źródłem wielu moich dolegliwości, może nie sama praca, ale środowsko ludzi, którzy je tworzą. Zrobiłem to włącznie ze zmianą miejsca zamieszkania.

Warto było, stąd moich kilka słów do Was. Jesteśmy kowalami swojego losu. Nie warto zawierzać wszystkiego lekturze recept najnowszych specyfików na wyskoczenie z nerwicy.

Idzie wiosna, to najlepszy czas na ostry galop w autoterapii, pamietajcie o tym.

Pozdrawiam!
2618.W związku ze zmianami w sposobie przekazywania przesyłek pobraniowych przez Pocztę Polską powodującymi dodatkowe obciążenia kosztowe (11,- zł ) i z równoczesnym zmniejszeniem gwarancji w zakresie odpowiedzialności za przesyłki pobraniowe, proponujemy korzystaniejszy dla odbiorców wariant przedpłaty.


Do wartości przesyłki należy doliczyć tylko kwotę 5,- zł. To umożliwi wysyłkę nagrań listem poleconym, za doręczenie którego Poczta Polska odpowiada na poprzednich zasadach.
--------------------------------------------
Poniżej podajemy nr naszego konta:


Towarzystwo Terapii i Kształcenia Mowy
75-900 Koszalin - Kretomino, ul. Pieczarek 4
Konto nr 49 1020 2791 0000 7602 0009 2346
--------------------------------------------
przykład wpłaty:


Kwota: 30,- zł
Rodzaj wpłaty : wsparcie Tow. Logos (CD)


Uwaga:
Dokonanie wpłaty na konto Logosu nie jest równoznaczne ze złożeniem zamówienia. Oprócz wpłaty, należy (poprzez mail lub telefon) powiadomić nas o dokonanej wpłacie oraz wyraźnie określić rodzaj zamówionych materiałów.


Wysyłka zamówionych nagrań odbywa się następnego dnia od chwili otrzymania elektronicznego potwierdzenia wpłaty.


Kontakt:
biuro@logos.dt.pl
tel.(094) 340-60-06
2617.Kilka zdań do Sary , Ani i innych osób ,które napisały do mnie przepiękne listy. Chciałam odpowiedzieć indywidualnie, ale coś mi nie wychodzi, bo internet zgłasza mi jakiś błąd.

Miałam nie tylko gonitwę mysli, ale zupełny chaos w głowie, chodziłam czesto na zwolnienia, bo ciagle mnie bolała głowa, cierpiałam na bezsenność. Zwalałam winę na innych , na to,że te lęki i inne problemy wyniosłam z domu, w którym mój ojczym wprowdził rygor wg staroświeckich zasad, niby w ochronie mojej czci,że nie miał własnych dzieci i nie miał zielonego pojęcia o ojcostwie.

Domyślałam się ,że nie powinnam zwalać winy na kogokolwiek, że muszę sobie z przeszłością poradzić sama i stało się to po wielu latach (prawie 20) nieudanej farmakoterapii.

To jest tak jsk piszecie,że lekarze pochopnie , ale za to bezpiecznie dla siebie stawiają diagnozę w kierunku depresji lub innych chorób psychicznych, aby mieć powód do przepisywania antydepresantów i niepotrzebnych prochów.

To wszystko było we mnie z powodu ciągłego życia w stresie, a to co wychodzilo na zewnątrz to były tzw somatyczne objawy nerwicy i nic więcej.

Zaczęłam wchodzić w klimacterium i to dodatkowo utrudniało terapię , ale kiedyś znalazłam to forum i dowiedziałam się tutaj czym jest nerwica.

Dowiedziałam się o p.Pitaku, który pomógł kilku forumowiczom i zaryzykowałam.
Okazało się , że leczenie nerwicy jest dużo prostsze niż na pierwszy rzut oka wyglądało.Żadnych tabletek, za to dużo współczucia i szacunku dla osoby cierpiącej oraz rzeczowe wytłumaczenie mechanizmu zachorowania i trwania w chorobie.

Zaczęłam od tego , w co trudno było uwierzyć. Od relaksacji. Nie wierzyłam w nią, bo jak to jest możliwe , aby zwykłe rozluźnianie sie i uspokajanie miało pomóc?

A jednak to zaczęło działać. Spokój umożliwiał mi zauważenie prawdy i siebie w otoczeniu. Zaczęłam obserwować siebie , a potem pobudzać ciało do takich reakcji, jakie były sugerowane w ćwiczeniach.

To też zaczęło działać i to dodatkowo wzmocniło efekty.

Dużo by o tym pisać. Co jakiś czas przeglądam stare wpisy i po nich widzę ,jak ogromną drogę przeszłam i co jest zadziwiające, w tak krótkim czasie , bo zaledwie w okresie 3 lat.

Forum jest wspaniałym miejscem do nawiązywania kontaktów, uwierzenia w siebie i kontrolowania efektów. Tutaj zapisuję swoje myśli i uczucia, tutaj rozmawiam z Wami i zmieniam się.

Nie wolno rezygnować z samodzielnej pracy nad sobą. Ale jak przyjdzie nadzieja i wiara w wyzdrowienie , to ma się za soba nawet 80 % powodzenia w terapii.

To naprawdę nie jest trudne. To prawda,że wymaga trochę czasu. Ale warto. Jestem żywym dowodem zdrowienia. Czy kilkadziesiąt lat cierpienia i ponad 20 lat nieudanej farmakoterapii w porównaniu z 3 latami intensywnej autopsychoterapii jest mało znaczącym argumentem ?
Jestem za psychoterapią.!!!
2616.Sowa.
Ja nie mam sił ani ochoty walczyć z tym czymś i ze sobą.
Nie umiem się zmobilizować.
Wszystko robię mechanicznie, odruchowo, rutynowo.
Nie mam źródła z którego mogłabym zaczerpnąć choć odrobiny siły :(
2615.Jestem ozdrowieńcem i nawet okresy kryzysowe nie są już mi straszne , bo wiem jak sobie z nimi radzić i nerwica nie będzie zagrywać ze mną , bo ta gra została dawno obnażona i zakończona.

Nie tylko ja tak uważam,że najlepiej terapię zacząć od ćwiczeń relaksacyjnych. Ja zaczęłam od relaksacji wg Jacobsona i treningu autogennego Schultza. Potem ćwiczyłam wizualizacje , medytację i pranajamę.
Rownolegle z tymi ćwiczeniami sama siebie obserwałam i zapisywałam, a potem sprawdzałam, co z moich lęków spełniło się, a co było tylko lękiem.

Samemu trudno jest wyjść z nerwicy bo nie ma się dystansu do siebie. Dobrze jest skorzystać z pomocy terapeuty , albo kogoś, komu ufamy. To może być kolega, znajoma. Rodzina rzadko do tego się nadaje, bo to m.in.ich "pomocy" trwamy w nerwicy.

Każda terapia jest dobra jak pomaga, ale czekanie na "mannę z nieba" jest nagorszym rozwiązaniem. Takie teksty,że mam nadzieję , ze to minie, albo zmieni , jest marzeniem z bajki , bo tylko w bajkach coś dzieje się za sprawą wróżek. W zyciu trzeba pracować ,pracować i jeszcze raz pracowac nad sobą. Ale warto.
2614.Atarynko !Ja też się tak czuję i wiele osób na tej stronie Już sama nie wiem ,czy mam brać te leki Obliczyłam że wzięłam przez cały okres tej choroby ok 10 000 tabletek i nic nie pomogło
Jestem lekomanką To fakt ,bo jak cała drżę i ogarnia mnie okropny niepokój to zaraz wędruję do apteczki i szukam czegoś co uspkoi moje myśli , choć wiem że nic takiego niema Przerobiłam wszystkie leki p/ depresyjne Zastanawim się czy ten chaos w sobie nie jest wynikiem brania leków Sara
2613.Sara.
Leczyłam się u najlepszego specjalisty w mojej okolicy.Doprowadził mnie do przymusu życia z różową tabletką (lorafen). Zapisywał mi tego mnóstwo. Kiedy dawki 3 x po 2,5mg zaczęły wywoływać u mnie lęki i myśli samobójcze (bylo płukanie żołądka po 100 tabletkach lorafenu 2,5)przeraziłam się i zmieniłam lekarza.
Też był doxepin + cloranxen (pomogło o tyle, że zaczęłam żyć jakby trzeźwiej i bez lorafenu.
Niedawno dostałam zoloft - czuję się jak bomba zegarowa,nie mogę tego brać.
Tracę juz pomału nadzieję, że kiedykolwiek będzie tak jak dawniej tj. BEZ leków.
Jestem kochana, kochająca i bardzo nieszczęśliwa.
Jestem też zła na siebie bo znów zaczynam płakać.
Jeden plus - bez lorafenu moje myślenie stało się jaśniejsze.
ZAWSZE słuchałam lekarzy a jedyne co mam to kolejne leki i strach, że na zawsze pozostanę lekomanką.
Depresji nie można wyleczyć.
Straciłam już nadzieję.
2612.Do Ataryny! Jestem wLaśnie tą osobą ktora po kilkuletnim uzależnieniu od benzodiazepin podadła w depresję polekową .Bo to właśnie wszystkie te uspokajacze powodują te zmiany w psychice takie jak niepokój i gonitwa myśli , stany przygnębienia . Po odstawieniu benzodiazepin lekarz przepisywali mi Doxepin , pramolan a na końcu leki z grupy SSri ale nic nie pomogło
Doszłam do wniosku że mózg musi sam zmetabolizować tą chemię .Przecież nerwy się regenerują .Ale czy zapomnimy o przykrych przeżyciach , czy wypłuczemy z siebie ten niesmak życia ,
czy to się da zapomniec .Przydała by się pigułka na zapomnienie . Sara
2611.Poszukuję Osób zmagających się (tak jak ja) z depresją, jej leczeniem oraz pomocą w wychodzeniu z uzależnienia od benzodiazepin.
2610.Jestem tu dwa lata bez mała i rózne dziwne rzeczy tu się działy.
Problem w tym,że media codziennie wbiją nam do głowy piękne hasla: wolność słowa, demokracja, liberalizm i inne marzenia, których nikt nie jest w stanie zrealizować. Bo to są tylko hasła dla zamydlenia oczu i pułapki dla naiwnych.
Niedługo zakonnice będą chciały pozować do playboya, a przeorysza nie będzie mogla otworzyć dzioba, bo wolność to wolność.

Zapominamy o podstawowej zasadzie,że jak się wejdzie między wrony to się kracze jak i one. Szkoła to jest szkoła, zakon to zakon a forum terapeutyczne dla znerwicowanych to okazja do poznania siebie i wyzdrowienia.
Ale nie może to być na zasadzie uczył Marcin Marcina. Rozmowy między chorymi nie mogą przyjmować formy typu lekarz-pacjent, a tak niestety tu się co jakiś czas dzieje.

Obrażanie się też nie ma sensu, bo adminowi nie zaszkodzicie tylko same nie wyzdrowiejecie. Forum dalej będzie działało.

Dla wielu osób forum jest jedyną okazją do uzyskania pomocy,i to jest normalne ,że można tu się wypłakać , pocieszyć i dowiedzieć, kto jest dobrym specjalistą.

Tutaj można dowiedzieć się ,że oprócz farmakoterapii jest jeszcze psychoterapia. Tutaj można nabrać wiary w wyzdrowienie.
Pomagajcie , ale nie wymądrzajcie sie , bo najbardziej doświadczony pacjent, jest tylko pacjentem. Leczenie zostawmy lekarzom i psychoterapeutom.
Pozdrówki od Sówki
2609.Tak tez zdrobie poniewaz az taka cenzura to przesada! To nie jest ani pub ani towarzystwo wzajemnej adoracji polegajacej tylko na pocieszaniu i głaskaniu po głowie. Uprzejmie prosze o nie wysyłanie meili reklamowych na moje konto. Skutecznosci płyt zostawie bez komentarza... Dziekuje
2608.Nikomu nie obiecujemy,że będzie tu miło. To nie jest pub.
Kto chce wyzdrowieć musi się liczyć z potrzebą dokonania zmian w sobie. Od tego trzeba zacząć. Komu to nie odpowiada, albo nie ma zamiaru wyzdrowieć, niech stąd odejdzie.
2607.Szanowny.. Adminie...napisałam ze 70 % owszem poniewaz tak mi powiedziano na terapii. Ogólnie mnie poinformowano.
Cos nie miło zaczyna sie tu robic. Pozdrawiam
2606.DO Administratora. Jeśli chodzi o mój adres to prawidłowy jest z jedną kropką i nie zrobiłam tego celowo . Kazdemu może zdarzyć się bład w pisaniu. a jesli chodzi o resztę to skończyłam już ten temat , bo nie mam ochoty sie denerwowac i łapac za słówka z administratorem . Uwazam temat za zamkniety. Ania.
2605.Niepotrzebnie się unosisz "honorem". Zacznij od dokładnego czytania moich wpisów i nie imputuj mi niczego, czego nie napisałem. To,że piszesz rzeczy nieprawdziwe, nie oznacza,że kłamiesz. Możesz pisać nieprawdę w dobrej wierze.

Faktem jest,że jesteś niedokładna w podawaniu informacji nawet tak prostych jak adres mailowy.Wystarczy jedna kropka za dużo i już adres jest nieprawdziwy np.podajesz:
E-mail: aniaz30@szczecinek..gawex.pl
a tymczasem powinno być:
E-mail: aniaz30@szczecinek.gawex.pl
Przy założeniu,że jest to Twój adres prawdziwy.

Podobnie jest z przekazywaniem informacji dot. możliwości wyleczenia nerwicy.
Nie przekazuj (na forum)informacji, które już na pierwszy rzut oka nie są prawdziwe.

Forum (powtarzam to jeszcze raz) nie jest miejscem stawiania diagnoz. Pomożesz sobie i innym pocieszając ich i dodając otuchy, ale nie wchodź w rolę diagnosty i terapeuty ,jeżeli nie masz do tego uprawnień.
Pozdrawiam
2604.DO Administratora ,a własnie że otrzymałam taką informację od terapeuty indywidualnego w klinice ,gdy wprost spytałam sie czy mi to kiedys przejdzie , a po drugie to juz nie pierwszy raz bo w poprzednim szpitalu tez otrzymałam taką informację. Więc nikt nie bedzie mnie nazywał KŁAMCZUCHĄ. z powazaniem Ania
2603.do Ani30:
------------
Zasady na tym forum są jasne.Ostatnie, Twoje wpisy zawierają treści niezgodne z prawdą,np.

"Na terapiach przebudowano mi tok myślenia i uświadomiono ze z nerwicy nigdy się nie wyleczę że trzeba zaakceptowac swoją chorobę i należy nauczyć sie z nią życ.

ania30
2006-02-25 22:09:57"
Takich informacji nie mogłaś otrzymać w czasie terapii.

Na forum Tow.Logos obowiązują zasady podobne do tych, jakie występują w grupie terapeutycznej.To forum podlega również prawu prasowemu, a administrator jest odpowiednikiem redaktora dużurnego , którego zadaniem jest dbałość o prawidłowe funkcjonowanie forum pod względem technicznym i merytorycznym.

Dyskusje na ten temat i próby zmiany zasad mogą zakończyć się zbanowaniem osoby zakłócającej regulamin.

Jeżeli wyjaśnienie moje jest za mało zrozumiałe, to możesz przenieść się (jak sama napisałaś) na forum dla meteorologów.

do Goski:
-----------
Nie interpretuj po swojemu punktu 3 regulaminu. Rozmowy o technikach terapeutycznych nie upoważniają do autorytatywnego stawiania diagnozy bez posiadania odpowiedniej wiedzy i informacji dot.osoby potrzebującej pomocy.

Admin nie ogranicza , to regulamin wyznacza zakres funkcjonowania forum.

Proponuję rownież zachować dystans do wyciąganych rąk, bo nie może leczyć skutecznie ktoś ,kto sam nie może poradzić sobie z własną chorobą, tak jak nie może być autorytem w sprawach sukcesów zawodowych ktoś ,kto na poczatku miesiąca pożycza pieniądze.

Pozdrawiam
2602.Do Administratora. Popieram Gosię w jej wypowiedzi, bo zaraz wyjdzie ze na tym forum będziemy pisac o pogodzie ,jak tego nie wolno tamtego nie wolno ,to może wszyscy przeniesmy sie od razu na forum dla meteorologow .Pozdrawiam
2601.Do Admin.Jesteś niesprawiedliwy czytaj punkt 3 regulaminu wszyscy dzielą się wypowiedziami lekarzy "nie straszą" sama takową usłyszałam a ponieważ ostanio coraz mniej im ufam więc pościłam to mimo uszu.Wszyscy na tym forum próbują sobie pomóż a ty próbujesz ich ograniczać a to jest szkodliwe powoduje zachamowania .Nikt nikogo nie obraża tylko wyciąga do drugiego pomocną dłoń.
2600.Pojawiają się ostatnio wpisy zawierające autorytatywne wypowiedzi w kwestii leczenia nerwic, np. nerwica jest niewyleczalna, nerwica jest wyleczalna w 70 % itp. Tego typu wypowiedzi są niedopuszczalne, gdyż zawierają nieprawdę i mogą być potraktowane przez osoby chore jako odbieranie wiary w wyzdrowienie.

Pierwszą zasadą teraopeutyczną jest : NIE SZKODZIĆ . Dotyczy ona wszystkich.

Jest zatem potrzeba dbania o odpowiedzialne traktowanie użytych słów.

Przypominam,że na forum piszemy o sobie, a unikamy stawiania diagnozy. Na forum mogą to czynić tylko osoby uprawnione i posiadające zgodę prezesa tow. Logos.

Proszę uczestników o przestrzeganie tej zasady.Wpisy niezgodne z nią będą kasowane bez uprzedzenia.Jeszcze dzisiaj dokonam przeglądu wpisów z ostatnich 10 dni i postąpię jak wyżej napisałem.
2599.Do Wsufka
Myśle ze to nie depresja ale już zaczyna się u ciebie przesilenie wiosenne co powoduje zmiany nastroju jak i przemęczenie oraz ochota na sen . Sen to przeciez żdrowie więc jak masz ochotę to nie załuj sobie. śpij. pozdrawiam Ciebie i Gosię
2598.Do Wsufka
Myśle ze to nie depresja ale już zaczyna się u ciebie przesilenie wiosenne co powoduje zmiany nastroju jak i przemęczenie oraz ochota na sen . Sen to przeciez żdrowie więc jak masz ochotę to nie załuj sobie. śpij. pozdrawiam Ciebie i Gosię
2597.Ja juz sie gubie w tych chorobach, dolegliwosciach :)
Psycholog mi mowi, ze jak ktos ulega autosugestii to niech nie czyta o objawach ;)
Ja mam taka nadzieje, ze nie mam depresji, mam skoki napiec, raz dobrze, raz gorzej, ale jak jest dobrze, to jest cudownie, wszystko jest ok, ale przeczytalem, ze moze byc depresja lagodna, wlasnie wtedy gdy czujesz sie zle przez zaburzenia lękowe.
Mi troche przeszlo, ale to, ze spie jescze nie tak jak bym chcial i to, ze chce mi sie spac, nakreca mnie i czuje sie przygnebiony i apatyczny. Mam nadzieje, ze to nie depresja.
2596.Do wsufka.Myślę że wiekszość depresantów to ma.Ja sama codziennie myślę czy zasnę dziś i ile będę spała.Wiem że to do niczego dobrego nie prowadzi ale nie potrafię się tego pozbyć choć mam małe sukcesy bo udało mi się odwrócić uwagę od prześladowczej myśli na parę godzin.Nazwałam je obleśnymi myślami próbuję wytłumaczyć mojemu Ego że za bardzo sie stara i powinien trochę odpocząć i przestać produkować natrętnych myśli.Gdy dochodzi we mnie do wewnętrznych kłótni staję sie agresywna i kiedyś w nocy sama się pobiłam co prawda tylko lekko ale nie uwierzysz zauwazyłam że myśli uspokoiły się i poczułam się dobrze.Ja to odczuwam jako wenetrzy konflikt między sobą a "sobą" wydaje mi się iż mimo całej odwagi która dostrzegają we mnie inni jest we mnie strach przed oceną ze strony ludzi (wyniki analizy ostatnich miesięcy)na razie próbuje pozbyć się strachu przed nowymi sytuacjami .Maskuję strach przed pójśćiem do Marketów (ostatnie obserwacje)ale idę tam i sprawdzam co sie ze mna dzieje przedtem był strach przed pójściem i wejściem do Marketu.
2595.Pytanie:
Czy ma ktos takie cos jak ja, ze sie nakreca, caly czas mysli, skupia sie glownie na mysleniu,czy bede spal, czy nie bede itp. W medycznej literaturze nazywaja to lęk przed lękiem, ze ktos mysli o lękotwórczej sytuacji i analizuje caly czas. Albo, czy to, ze mi sie chce spac strasznie, to jest wywolane, ze spie beznadziejnie, czy to pogoda. Albo spadki napiec, tzn. ze przez pare minut wszystko git, a za chwile znow przygnebienie czy cos takiego. Ma ktos takie cos ?
2594.Do Wsufka.NIe masz mnie za co przepraszać bo faktycznie wczesniej żle sie zrozumieliśmy , a po drugie i tak wszyscy jedziemy na tym samym wózku. I każdy z nas najchętniej by się tego pozbył i każdy z nas prowadzi swoją małą wojnę z nerwica . więc ja staram się teraz kiedy jest dobrze cieszyć się tą chwilą ,a jak przyjdzie kryzys to znów walczyć bo co mi zostalo..... Ja kocham Zycie . pozdrawiam Ania.
2593.Do Wsufka.NIe masz mnie za co przepraszać bo faktycznie wczesniej żle sie zrozumieliśmy , a po drugie i tak wszyscy jedziemy na tym samym wózku. I każdy z nas najchętniej by się tego pozbył i każdy z nas prowadzi swoją małą wojnę z nerwica . więc ja staram się teraz kiedy jest dobrze cieszyć się tą chwilą ,a jak przyjdzie kryzys to znów walczyć bo co mi zostalo..... Ja kocham Zycie . pozdrawiam Ania.
2592.Do ania30:
Troche sie zle zrozumielismy.
Oczywiscie masz racje. Nie chcialem, zeby to tak zabrzmialo - przepraszam.
Ja to zrozumialem, ze trzeba z tym zyc w sensie, ze nie leczyc, tylko nauczyc sie zyc jak z brakiem, ktorejs z konczyn. Teraz rozumiemy sie chyba dobrze:). Trzeba sie nauczyc obslugiwac nerwica jak nadejdzie. Najgorsze jest błędne koło. Lęk przed lękiem, gdybym to opanowal, gdybym przerwał to koło to byl bym zdrowy. To jest to wlasnie nakrecanie sie - fobofobia. Jak ktos zna dobre wyjscie z takiego koła to prosze o zalecenia :), ale nie leki. Bo mam w [*gdzieś*] chemię - tylko w ostatecznosci.
2591.Przepraszam...czy ktos sie z nas tu bawi? Pisze co mnie powiedziano na temat nerwicy ogólnie
2590.Do Wsufka. chciałam wyjaśnić twoje wątpliwosci . Ja nie mogę ręczyć jak to jest z rożnymi typami nerwic bo są i lękowe i natręctwa i wiele innych zaburzeń ja napisałam konkretnie o moim przypadku nie wyssałam sobie tego z palca tylko wprost spytałam się lekarza psychiatry dr.hab. med. i mi tak odpowiedział w klinice Nerwic. Będe miała okresy raz dobre, a raz nawroty choroby, i muszę z tym żyć . A w twoim przypadku nie wiem jak jest. Pozdrawiam Ania.
2589.witaj ania 30 nie mozna wyslac do ciebie maila mam podobne problemy co ty chcialem sie dowiedziec co to za klinika jak sie mozna tam dostac oraz na czym polega leczenie pozdrawiam
2588.Nie bawmy sie moze w procentowanie tego. Wiem, ze sa dowody na to, ze ludzie z tego wychodza. Kwestia odroznienia np. zlego, naturalnego samopoczucia, od nadchodzacej nerwicy. Wydaje mi sie, ze to jest glowny powod tego. Odroznic normalnosc od "nerwicy". I dlatego potrzebny jest psycholog, zeby rozwiewal te watpliwosci.
2587.ja wiem ze w 70 proc jest wyleczalna
2586.Do ania30:
Optymizmu dodalas, owszem, ale nie wiem dlaczego napisalas, ze z nerwicy sie nigdy nie wychodzi. To nie jest optymistyczne i chyba troche nieprawdziwe. Nerwica to nie choroba, zeby z niej wychodzic. Nie wiem, z tego co czytalem w literaturze fachowej, z tego co mi mowila Pani psycholog, z tego sie wychodzi i jest to uleczalne nawet w 100%. Czasami nie wiem kogo sluchac, ale chyba zostane przy swojej wersji. NIe wiem, moze ty mialas jakas strasznie zaawansowana nerwice, skoro wyladowalas az w klinice. Wiem, ze depresja jest nieuleczalna, ale nerwica jak najbardziej.
2585.Brawo!!Aniu!!
2584.Witam was wszystkich przeczytałam wszystkie wypowiedzi i chciałam się podzielić z wami moimi odczuciami. Ja choruję od 10 lat na nerwicę lękową i napady paniki jak również przez tyle lat choroby nabawilam się równiez fobi związanej z samodzielnym wychodzeniem z domu, a z biegiem czasu doszło do tego że bałam się rownież siedziec sama w domu i jeśli tylko nie było nikogo to juz murowane ze miałam napady paniki. choroba wykańczała mnie fizycznie i psychicznie ja z osoby bardzo energicznej stałam sie więżniem własnego ciała i domu. przestałam pić alkohol ,palić ,nie piję kawy, i tak jest do dzisiejszego dnia . bralam tony róznych leków uzależniających i nieuzależniających i w pewnym momencie doszlam do wniosku ze tak dlużej być nie może. wczesniej 2 razy wylądowałam na oddziale nerwic w szpitalu psychiatrycznym. Az wreszcie zostałam skierowana do Warszawy do jednej z najlepszych klinik nerwic w Polsce . fakt że czekałam na miejsce na oddziale 9 miesięcy ale opłacało się. tam w przeciągu 2 tygodni odstawili mi leki i zaczeły się rózne terapie ćwiczenia relaksacyjne i tp. wprowadzono mi treningi oswajania się zlękiem co w moim przypadku znaczyło np samodzielne wyjscie do miasta póżniej do marketu itd .Na terapiach przebudowano mi tok myślenia i uświadomiono ze z nerwicy nigdy się nie wyleczę że trzeba zaakceptowac swoją chorobę i należy nauczyć sie z nią życ. powiedziano mi że będa okresy lepsze i gorsze i trzeba cieszyć się tym co bedzie w danej chwili. powiedziano że dobrze jest nie brac leków ale równiez przy nasileniach choroby nie jest to jakieś zło konieczne tylko ze tez pomagają .każdy człowiek z nerwicą powinien znalezć w sobie jakąs pasję i znalesc chwilęczasu tylko dla siebie. zapisac sie na tańce ,jogę, pływalnię cokolwiek aby tylko nam przyniosło to radość i zadowolenie . może trochę zanudzam ale pochwalę się że od 7 miesiecy nie biore zadnych leków , spie w nocy , ale co najwazniejsze wychodze z domu sama , i pracuje . mam nadzieję ze dodałam komuś trochę optymizmu ze nie jest tak zle ze zawsze po największym dołku zaswieci rownież słońce. jesli zechcialby ktoś ze mną popisać to bardzo się ucieszę .Pa pa.
2583.Znam lek na bazsennosc.otoz jast nia ciezka fizyczna praca.Dawniej ludzie nie mieli czasu skupiac sie na sobie,musieli ciezko pracowac na utrzmanie.moja babcia ma85 lat.ja w porownaniu z nia jestem wrakiem.ona cale swe zycie ciezko pracowala na swoim gospodarstwie.ja nistety nie chcialam.wyprowadzilam sie do miasta.siiedze w czterech scianach z dziecmi,maz pracuje,a dla mnie wielkim przedsiewzieciem jest wlozenie i wyciagniecie prania.czlowiek sie nad tym raczej nie nameczy.wiele bym oddala zeby znow mieszkac na wsi.
2582.Wiesz wsufka bardzo ładnie napisałeś.Piszę a za oknem słońce i uśmiecham się.Prawdą jest że wszyscy nerwicowcy i depresanci mają podobne objawy ,każdy nowy który pojawi się niespodziewanie nas rozstraja.Ja u siebie szukam słabych punktów i próbuje nad nimi pracować np.niecierpliwość powodowała skurcze żołądka więc powoli uczę sie cierpliwości (bardzo powoli mi to przychodzi ale daje efekty)negatywne postrzegania ludzi próbuję zneutralizować (mówie sobie "wcale nie jestem lepsza od nich")i mam juz małe sukcesy itd.Wiem że wsparcie najbliższych osób jest też bardzo ważne (ale mądre wsparcie ).Namawiam do rozmów z ludzmi co wam leży na sercu do
do terapii zwłaszcza grupowej i otwierania się to pomaga.
2581.
Do WSZYSTKICH:
Wszystkie te objawy, po wykluczeniu przez lekarza standardowego to pewnie objawy nerwicowe, ale nie koniecznie sama nerwica. Psycholog, wspomagajace leki - lekkie, zeby nie otumanic, bo zaraz czlowiek mysli, ze to otumanienie to znow przez nerwice. Starajmy sie o tym nie myslec. I pamietac trzeba, ze to nasza walka, od lęków sie NIE UMIERA !!!
To jest konflikt w naszej glowie, a ze nam serce szybciej bije - no coz, musi bic, bo jak nei bedzie bic, to znaczy, ze bedzie po wszystkim:)
Prosze wszystkich, zeby nie brac sobie wszystkich objawow za bardzo do siebie, ulegamy autosugestii.
Jak to pisze, macie pewnie wrazenie, ze z tego wyszedlem, ale to g.... prawda, sam nie wierze, ze takie rzeczy pisze, ze kogos pouczam, a sam nie potrafie sobie z tym poradzic, ale to swiadczy o tym, ze jest ta druga polowa, czasem w lepszym stanie, czasem w gorszym, ale jest, ktora mi mowi, zeby walczyc, ze sa chwile, ze mamy dobry humor. Jak mamy dobry humor, to rozkoszujmy sie nim i nie myslmy, ze znow nas zlapie. Jezzzzzu sam nie wiem dlaczego to pisze :). Przeciez to samo robie. Paranoja. Przypomnijcie sobie dni, w ktorych nie mieliscie tych objawow czy stanow. Piekne prawda ? :)
Ja np. dzisiaj jestem przygnebiony, bo niby spie w koncu dobrze, po 8h, bez zadnego zrywania w nocy, ale jak wstalem rano, to nie moglem mowic, bo caly czas ziewalem, bylem nie przytomny i znow sie zastanwialem dlaczego, dlaczego inni sie smieja, a ja bym spal. Nie wiem do tej pory, ale staram sie nie myslec. Wiem, ze to trudne, ale od tego sie NIE UMIERA i sie WYCHODZI, ale jesli ktos ma slaba psychike, potrzeba kogos, nie koniecznie psychologa, ale kogos, kto nas wyprowadzi z tej ciemnej i slepiej uliczki znowu na normalna droge na autostrade. Piszcie wiecej o swoich odczuciac, jak z walczycie z danymi objawami, a nie tylko o samych objawaw, bo wiadome, ze kazdy kto tu sie wpisuje ma te to samo. Wiec jesli macie jakies dobre sposoby na dane dolegliwosci to mowcie. Jak sobie np. radzicie w pracy z tymi rzeczami. Nie zaslaniajcie sie lekami, bo leki same nas nie wylecza napewno. Nie wiem moze gadam glupoty...
2580.do Goski i innych osób:
--------------------------
Przy dokonywaniu wpisu, bardzo proszę o umieszczanie swojego adresu mailowego.
Brak maila będzie powodem kasowania wpisów anonimowych.
Pozdrawiam . Admin
2579.Do wsufka.
Przypomnij sobie dziecinstwo stosunek rodzicow do ciebie i relacje z kolegami.Bo widzisz skoro 1 egzamin zbudził "ZŁE" to masz problem.Pamiętaj nie musisz nikomu nic udowadniać ja sama będąc "przebojową " w zyciu nie zauważyłam że mam konflikt wewnętrzny ktory narastał.Jeżeli chodzi o stan emocjonalny teraz to jestem jak "martwa natura" z przebłyskami dobrego humoru od czasu do czasu.Najgorsze że sex jest na zero ,a udany sex to połowa sukcesu w rozładowaniu nerwicy wiem to po sobie.Dużo czytam na temat nerwicy i depesji bo sama muszę sobie pomóc ale w momentach słabości woli moj "straznik" wykorzystuje niektóre objawy na mnie.Można o tym rozmawiać godzinami dlatego uważam że dobry psycholog to ten który przeżyje takie załamania zanim wybierze psychologię co nie znaczy abym komuś życzyła źle.
2578.Do Goska i wsowka:u mnie zaczelo sie 4.5 roku temu.podczas cesarki doszlo do zakazenia jamy otrzewnej,mialam niedroznosc porazenna jelit,b.wysoka goraczke.tak bylo przez 10 dni.musialam byc pomownie operowana.Gdy wrocilam do domu meczyly mnie koszmary.wciaz widzialam lekarzy i krew.po pol roku bylam ponownie operowana z powodu torbieli jajnika i znow mialam zakazenie i czwarta oper.od tego momentu zeczelam skupiac sie na swoim ciele.szukalam chorob.uroilam sobie ze mam stwardnienie rozsiane i oczywiscie mialam obiawy.pozniej ze mam HIV HCVitp.robilam mnostwo badan lacznie z tomografia.glowa mnie bolala przez 3 mies.wydalam kupe kasy na te bad.w ogole nie myslalam o dzieciach.koszmar. nie spalam po nocach tylko wsluchiwalam sie w swoj organizm.jestem klebkiem nnerwow.gdy bralam lexotan moglam spac.teraz ockne cie o 1 czy 2 w nocy i snuje sie po mieszkaniu nie wiedzac co ze soba robic.Ile mozna wytrzymacbez snu?czasem mam omamy ze zmeczenia.Koszmar.
2577.Do Goska:
Bardzo sie ciesze, ze z tego wychodzisz, z tego co czytalem to z tego sie wychodzi. Moze wrocic nerwica, ale wlasnie nabyte doswiadczenie pozwala sie "nia oblugiwac". Ja mialem w sumie takich napadow 5 w zyciu w przeciagu 5 lat - zapalnikiem byla ta nieszczesna gowniarska marihuana, po ktorej potem mialem na dwoch pielgrzymkach ataki - trwaly kilka dni i mijalo. Potem juz nie. Czasami owszem, ale lekkie i przechodzily po jednym dniu, ale nigdy chyba nie mialem tych piepszonych problemow ze snem. Chyba po takich eksesach organizm zachowuje sie jak zerwana cięciwa, zeby wrocic do "normalnosci" musi troche czasu minac. oczywiscie od tamtej pory zero tego syfu - marihuany, ale w glowie durne przyzwaczajenie zostalo, bo kazdy stres - traumatyczny, powazny zostawia jakas droge w glowie. Teraz przez te egzaminy, co moze byc doslownie glupie mialem nawrot - w nocy sie obudzilem i zaczelo sie nakrecania. Pracuje. Jak przychodze musze sie uczyc i to mnie tak dobija, ze nie moge sobie z ta mysla poradzic, do tego jeszce te nie przespane noce, co tez sie naklada.
W sumie Ogolnie jest dobrze, tylko ostatnio wlasnie mnie tak zgniotlo. Najgorsze, ze mi ciezko, bo jak sobie pomysle, ze zdalem tyle tych egzaminow, a teraz kiedy mam - na dzien dzisiejszy jeden !!!!!! - mam takie mysli, doprowadzam sie do takiego durnego stanu. Paranoja :):):) .
A powiedz mi jeszcze jak to jest u Ciebie z tym przygnebieniem, czy ono wystepuje ? Bo w takich stanach czlowieki jak cos przeczyta to sie utozsamia z tym, a ja poczytalem troche o depresji. Najgorsze, jest to, ze w takich stanach nie potrafie odroznic, czy to przygnebienie to to, ze jestem zmeczony bo praca to praca, czy to przez nerwice.hmhmh :) Ciezkie te psychiczne sprawy jak cholera.
2576.Do wsufka.Spię snem przerywanym ale rano jestem wyspana.Trzy razy dziennie biorę Deprim i ta 3 dawka wypada około 21 jeżeli sie nie położe to mogę iśc niewyspana,wydaje sie że mam bardzo rozregulowany sen zdaża mi sie ze świadomie wchodzę w fazę snu i coś mnie dosłowwnie wyszarpie z niej biorę wtedy wapno z magnezem i cynkiem jezeli i to nie pomaga to biorę ziołowe usypiacze, bardzo staram się w ciągu dnia nie denerwować.Jezeli miałambym porównać okres ostaniego pólrocza 2005r a teraz to jest bardzo duża róznica w moim zachowaniu i w mimice twarzy(miałam przerażone schowane w oczodołach gałki oczne)jeszcze teraz czuję strach przed tym co mnie spotkało.Pielęgnowałam przez lata nerwicę ,przeszkadzała mi w życiu (skurcze żolądka ,tachykardie,gule w gardle itd.)Miałam zawsze problem typu społecznego skurcz żoładka w dużych marketach dużych skupiskach osób mimo iż jestem osobą bardzo kontaktową próbuję zlokalizować skąd sie to bierze szukam sytuacji które mnie rozładowują.Wiem że teraz nie zawszę "muszę coś zrobić" i jeżeli nie wyjdzie coś też nie biorę winy do siebie w każdym razie staram się.Oprócz tego doładowuję minerały gdyż w pożywieniu ich brak a one jednak mają wpływ na neuroprzekaźniki.W początkowej fazie czułam sie tak jakby to nie było moje ciało bardzo dziwne wrażenie od nowa zaczynałam pewne rzeczy.Np. bałam sie wyjścia do marketu sama więc poprosiłam męża by poszedł ze mną kilka razy aż przestanę się bać,bardziej lękałam sie ludzi w dzień niż po południu gdy było ciemno bo to zima.Pamiętaj musisz odkryć siebie najpierw dla siebie.

Powrót do strony<<>>Nowy wpis

Zarabianie przez Internet - poradnik praktyka

Księgi gości za darmo
(c) 2000-2007 by